“Στις 2/12 δικάζονται σε δεύτερο βαθμό συντρόφισσα και σύντροφοι για τη μαχητική υπεράσπιση των κτιρίων της Κοινότητας Καταλήψεων Κουκακίου το Γενάρη του 2020. Η Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου δημιουργήθηκε το 2017 και απαρτιζόταν από 3 εγκαταλελειμμένα σπίτια (Ματρόζου 45, Παναιτωλίου 21, Αρβάλη 3) τα οποία με συλλογική δουλειά έγιναν και πάλι βιώσιμα και λειτουργούσαν ως καταλήψεις στέγης και αγώνα για περίπου 3 χρόνια. Οι πόρτες των σπιτιών ήταν ανοιχτές για όσα επιθυμούσαν να αντεπιτεθούν στην κρατική βία και αδικία, σε όσα χρειάστηκαν καταφύγιο ή είχαν ανάγκη τις δομές κοινωνικής αλληλεγγύης της κοινότητας, σε όσα αναζήτησαν έναν συλλογικό τρόπο ζωής καθώς και στον κόσμο της γειτονιάς.. Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια τα σπίτια της Κοινότητας δέχτηκαν φασιστικές επιθέσεις (3 εμπρηστικές επιθέσεις στην Παναιτωλίου) αλλά και εκκενώσεις, με την αστυνομία να χρησιμοποιεί κάθε είδους βία (ξύλο, πλαστικές σφαίρες, κρότου λάμψης, χημικά) για να ξεσπιτώσει τους καταληψίες ή όποιο άλλο στέκονταν εμπόδιο στα κρατικά σχέδια που στόχο είχαν μια γενικευμένη επίθεση στους κατειλημμένους χώρους.. Συγκεκριμένα η κατάληψη Ματρόζου είχε εκκενωθεί ήδη δύο φορές (το 2018 και το 2019 παράλληλα με τις εκκενώσεις της Παναιτωλίου και της Αρβάλη) μέχρι και την ανακατάληψη-εκκένωση του 2020, με αποτέλεσμα οι καταληψίες να δικάζονται για τις πολιτικές τους επιλογές.Στις 29/10 δικάστηκαν οι καταληψίες που υπερασπίστηκαν το σπίτι της Παναιτωλίου μετά από αστυνομική επιχείρηση το 2019 ενώ στις 2/12 δικάζονται σε δεύτερο βαθμό οι καταληψίες που υπερασπίστηκαν τη Ματρόζου 45 κατά την ανακατάληψη του κτηρίου το 2020. Όπως και στα προηγούμενα δικαστήρια έτσι και σε αυτό,τα συντρόφια μας θα υπερασπιστούν τα προτάγματά τους, τις σχέσεις τους, τους αγώνες που έδωσαν και τις δομές που δημιούργησαν.” [απόσπασμα απ’το κείμενο της συνέλευσης αλληλεγγύης στους/στις καταληψίες της Κοινότητας Κουκακίου]
Οι καταλήψεις αποτελούν μια απ’ τις βασικότερες αποχρώσεις στην παλέτα του αγώνα . Στεγάζουν τις ιδέες και τα προτάγματα μας για μια ζωή ελεύθερη και συλλογική ,αποδομώντας το αφήγημα εμπορευματοποίησης και ιδιώτευσης των βασικών αγαθών. Στεγάζουν τις συνελεύσεις και ζυμώσεις,εκδηλώσεις και συλλογικούς αγώνες και αποτελούν ορμητήρια. Η μαχητική υπεράσπισή των σπιτιών του αγώνα ενάντια στην επίθεση κράτους είναι υπεράσπιση των αξιών της αναρχικής ηθικής και δηλώνει την επιμονή στην υπόθεση . Αρνούμαστε την υποταγή στις σχέσεις ιεραρχίας κι ιδιοκτησίας που το κεφάλαιο επιτάσσει , πολεμάμε στο εδώ και τώρα με όλα μας τα μέσα προασπίζοντας την συλλογική διαχείριση των ζωών των από τα κάτω και των ζητημάτων που προκύπτουν.Για μας λοιπόν οι καταλήψεις και οι αυτοργανωμενες δομές αγώνα αποτελούν την έμπρακτη απάντηση στο κρατικό αφήγημα που πασχίζει να πείσει τους ανθρώπους ότι είναι ανίκανοι οι ίδιοι να διαχειριστούν τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους. Το κράτος και το κεφάλαιο γνωρίζουν ότι η επιβίωση της παρασιτικής τους ύπαρξης εξαρτάται άμεσα από την συντήρηση της συγκεκριμένης απάτης και πως αν γενικευονταν το παράδειγμα της αδιαμεσολαβιτής και συλλογικής ζωής θα αμφισβητούνταν εκ θεμελίων η κυριαρχία τους. Ωστόσο πάρα την αξία που αδιαμφισβήτητα έχουν οι καταλήψεις και τα στέκια ως μέσα, ο αντιεξουσιαστικος αγώνας δεν εγκλωβιζεται σε “ντουβάρια”, προϋπήρχε των καταλήψεων και θα συνεχίσει να υπάρχει ακόμη και μετά την υποθετική εκκένωση τους, όσο υπάρχει εκμετάλλευση και καταπίεση. Οι αυτοργανωμενες δομές επιδιώκουν όχι μόνο την ανατροπή του ήδη υπάρχοντος συστήματος αλλά την συνολική αναδιάρθρωση της αρχιτεκτονικής των κοινωνικών σχέσεων στο σήμερα, μακριά από εξουσιαστικες λογικές ιεραρχίας και ανισοτιμιας. Ας κάνουμε λοιπόν τους φόβους τους πραγματικότητα υπερασπιζόμενοι τα κατειλημμένα και επανακατειλημμένα κτήρια, δημιουργώντας νέες δομές αυτοοργάνωσης με προταγμα την αλληλεγγύη και την ισότητα, παλεύοντας ο ένας δίπλα στην άλλη και στο άλλο για την επαναστατική προοπτική και την αναρχία.
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΔΙΩΚΟΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΜΑΤΡΟΖΟΥ 45
ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
Αναρχική Συλλογικότητα στα Β/Α “Apriori”