BROSURE ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΟΥΚΑΚΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΤΡΟΖΟΥ 45 ΣΤΙΣ 2/12/2025 [+ENG, +ESP]

ON THE UPCOMING APPEAL OF MATROZOU 45, DECEMBER 2, 2025

SOBRE LA PROXIMA APELACION DEL JUICIO DE MATROZOU 45 EL 2 DE DICIEMBRE DE 2025

Εκδήλωση – Συζήτηση : Μαχητική υπεράσπιση των καταλήψεων. Εμπειρίες, διδάγματα, προοπτικές

“Στις 2/12 δικάζονται σε δεύτερο βαθμό συντρόφισσα και σύντροφοι για τη μαχητική υπεράσπιση των κτιρίων της Κοινότητας Καταλήψεων Κουκακίου το Γενάρη του 2020. Η συγκεκριμένη υπόθεση είναι σημαντική καθώς, πέραν του κατασταλτικού της στοιχείου απέναντι στις καταλήψεις, η πιθανότητα φυλάκισης των συντροφισσών/ων μας θα αποτελέσει προθάλαμο για την κανονικοποίηση της αυστηρότητας του νέου ποινικού κώδικα. Απέναντι στη καταστολή και την επιτήρηση, υπερασπιζόμαστε τις επιλογές μας, τους χώρους μας, τα προτάγματά μας.”

Εξ’ αφορμής αυτού και μετά της τρίτη ανακατάληψη της Κατάληψης Ευαγγελισμού, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με την συμμετοχή συντροφιών από την εκκενωμένη κοινότητα καταλήψεων Κουκακίου και την Κατάληψη Rigaer 94 στο Βερολίνο. Οι δύο αυτές καταλήψεις έχουν σαν κοινό, την μαχητική υπεράσπιση τους απέναντι στις εισβολές των μπάτσων. Για εμάς είναι σημαντικό οι εμπειρίες αυτές, καθώς και κάθε εμπειρία μαχητικής υπεράσπισης των καταλήψεων, να γίνεται συλλογική μνήμη και σημείο εκκίνησης για το μέλλον. Τα έσοδα από το καφενείο της Παρασκευής 14/11 θα δοθούν για τα δικαστικά έξοδα της Ματρόζου 45.

ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΙΑΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

Κατάληψη Ευαγγελισμού – Θεοτοκοπούλου 18

evagelismos.squat.gr

Αλληλεγγύη στα συντρόφια που δικάζονται σε δεύτερο βαθμό για την επανακατάληψη της Ματρόζου

Οι καταλήψεις αποτελούν απελευθερωμένο έδαφος στον αστικό ζόφο. Δημιουργούν συνθήκες ρήξης με τις εξουσίες που βρίσκονται παντού γύρω μας, αλλά που αναπαράγονται και στις σχέσεις μας. Σαν κοινωνική πρακτική αφορμήθηκαν από το στεγαστικό πρόβλημα και τις αντιστάσεις στην αστεγία, όταν υπήρχαν ένα σωρό ακατοίκητα σπίτια κι ένα σωρό άτομα που δεν είχαν που να μείνουν. Έγιναν εργαλείο κοινωνικών αγώνων με λόγο ενάντια στην ιδιοκτησία, και συνεχίζονται μέχρι σήμερα δίνοντας συλλογικές λύσεις σε προβλήματα που παρουσιάζονται ως ατομικά. Ως κέντρα αγώνα, μέσα από τη στέγαση σε αυτές σταθερών δομών αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης, αλλά και την ενίσχυση των συντροφικών σχέσεων με την γείωσή τους στο χώρο και την ζύμωση μέσα στο χρόνο, αποτελούν κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο, την πατριαρχία και το κράτος.

Στο κουκάκι το 2017 καταλήφθηκαν τρία κτήρια στα οποία στεγάστηκαν άτομα και συλλογικότητες της ευρύτερης περιοχής. Με τα χρόνια δημιουργήθηκε η Κοινότητα Kαταλήψεων Κουκακίου, η οποία με λόγο και δράσεις έπαιρνε θέση για τα πολιτικά ζητήματα της γειτονιάς και όχι μόνο. Το 2020, σε έναν ήδη στρωμένο δρόμο, ξεκινά ένα αποφασισμένο κύμα εκκενώσεων, οπότε ανακοινώνεται το περίφημο τελεσίγραφο του Χρυσοχοΐδη για οικειοθελή εκκένωση όλων των καταληψεων της επικράτειας. Η εκκένωση των τριών κτιρίων στο Κουκάκι: στη Ματρόζου, την Παναιτωλίου και την Αρβάλη ήταν χτύπημα του κράτους τόσο στους αγώνες για ελεύθερους χώρους στις πόλεις, αλλά και ένα προμήνυμα για τους μετασχηματισμούς που ήρθαν για να μείνουν: την ποινικοποίηση κάθε προσπάθειας για οικειοποίηση του δημόσιου χώρου και την χρήση του από τα κινήματα. Προσπάθειες που είναι και ανταγωνιστικές με τον εξευγενισμό, την αύξηση των ενοικίων και την τουριστικοποίηση, από τα οποία σήμερα το Κουκάκι υποφέρει. Από τις πορείες και τις συγκεντρώσεις, τις δημόσιες εκδηλώσεις, την απαλλοτρίωση των χώρων και τις παρεμβάσεις στο δρόμο, κάθε κομμάτι δράσης των κινημάτων ποινικοποιείται. Με λόγο περί ασφάλειας και τάξης και χέρι χέρι με τη διαρκή επιτήρηση, η ιδιοκτησία γίνεται ξανά μέσο για τη νομιμοποιημένη συρρίκνωση του ζωτικού μας χώρου.

Το θεαματικό τελεσίγραφο του Χρυσοχοΐδη το 2020 ήρθε να θέσει ένα νέο παράδειγμα για το πως επιβάλλονται οι κρατικές προσταγές, μέσα από τον εκβιασμό του κινήματος. Εξανάγκασε τον κόσμο να πάρει θέση: είτε να αποδεχθεί τη σταδιακή εξάλειψή του στο όνομα της «νομιμότητας», είτε να αναλάβει συλλογικά την ευθύνη περιφρούρησης των χώρων αντίστασης και να μετατραπεί σε εσωτερικό εχθρό, υιοθετόντας την ταυτότητα του καταληψία. Το κράτος στήνει το παιχνίδι και σου εξηγεί το εύρος της ελευθερίας των κινήσεών σου. Επιδιώκει να επιβληθεί ως ο μόνος διαμεσολαβητής της κοινωνικής σύγκρουσης. Μέσα από την εικόνα μίας αυστηρής γονεϊκής φιγούρας που σε προειδοποιεί πριν σε τιμωρήσει, παρουσιάζει την καταστολή ως αναγκαίο κακό για να ξεφορτωθεί η κοινωνία τα στοιχεία που “την μολύνουν”. Εμφανίζει τις κινήσεις του σαν να έχουν αιτηθεί από τους “φοβισμένους πολίτες”, κρύβοντας φυσικά το ποιον έχει να φοβάται πραγματικά όποιο νοιάζεται για την επιβίωσή του. Η απάντηση του κινήματος στο τελεσίγραφο ήταν αποφασιστικά αρνητική, και τις εκκενώσεις ακολούθησαν μαχητικές υπερασπίσεις των καταλήψεων και επανακαταλήψεις. Το κράτος απάντησε με άπλετη επιθετικότητα, στο δρόμο και στα δικαστήρια, με τρομοκράτηση των ατόμων, οικονομική πίεση και κατασταλτική βία.

Το δικαστήριο καταδίκασε τους συλληφθέντες για την επανακατάληψη της Ματρόζου, σε πρώτο βαθμό σε 6,5 χρόνια φυλάκισης με αναστολή ως το εφετείο. Όπως αναφέρουν και τα συντρόφια της Κοινότητας Καταλήψεων Κουκακίου στο κείμενό τους “Το κατασταλτικό σχέδιο απέναντι στις καταλήψεις (μεταναστευτικές, πολιτικές, στεγαστικές) συμπληρώθηκε με το νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, το καθεστώς των προληπτικών προσαγωγών και την απαγόρευση κυκλοφορίας την περίοδο της καραντίνας εγκαθιδρύοντας έτσι το δόγμα νόμος και τάξη που διακηρύττεται από τα κοινοβουλευτικά έδρανα“.

Έχει εδραιωθεί μία εποχή κρατικών επεμβάσεων στις κοινωνικές αντιστάσεις μέσα από στρατηγικούς και ιδεολογικούς μηχανισμούς, είτε μιλάμε για οργανωμένες αντιεξουσιαστικές δομές, είτε για μοριακές ή πρωτόλειες προσπάθειες για αρνήσεις (και αντιστάσεις και ρηγματώσεις) που βγαίνουν στην επιφάνεια διαρκώς. Στην πράξη φαίνεται ότι το κράτος πιέζει τις καταστάσεις με αυξανόμενη βία και καταστολή σε κάθε κομμάτι διαχείρησης του πληθυσμού. Το βλέπουμε από την περίοδο της πανδημίας, ότι προετοιμάζεται για μία επίθεση που θα αφήσει τελείως υποτιμημένα τεράστια κοινωνικά κομμάτια, χτίζοντας παράλληλα και τις προϋποθέσεις για την ιδεολογική πάταξη κάθε αντίστασης. Αυτό συνεχίζει να επιβεβαιώνεται μέχρι σήμερα όπου το κράτος περνάει και σαρώνει κάθε σταθερά που είχε διεκδικηθεί στο παρελθόν. Οι κοινωνικές παροχές γίνονται όλο και πιο ισχνές, οι λόγοι περί ασφάλειας κατακλύζουν κάθε κομμάτι της ζωής, ο πολιτικός λόγος συντηριτικοποιείται, η επιμελημένη υποτίμηση και η περιθωριοποίησή μας γίνονται όλο και πιο εμφανή στα σχολεία, στις σχολές, στο δρόμο, στη δουλειά, στις φυλακές και τα κέντρα κράτησης. Αυτά τα μέσα πειθάρχησης εδραιώνουν αφενώς την εξουσία του κράτους σε περιόδους κρίσεων, αφετέρου την δυνατότητα εξυγίανσης των μηχανισμών στους οποίους έμπαινε οποιοδήποτε φρένο από τα κάτω. Η συντηριτικοποίηση, η εθνικοποίηση και η διευρυμένη επιτήρηση, φαίνεται τώρα πολύ χρήσιμη για όσους επιδιώκουν να επωφεληθούν από ένα πλαίσιο πολεμικής απειλής. Προφανώς ένα κράτος σε προετοιμασία για πόλεμο λειτουργεί υποτιμώντας περαιτέρω τους υπηκόους του, τους οποίους προετοιμάζει να στειλεί αργότερα για να γίνουν κρέας για τα κανόνια. Μέσα σε αυτό το κλίμα, το κράτος πρέπει να φιμώσει κάθε κομμάτι που αμφισβητεί την παντοδυναμία του, αναδιαρθρώνοντας τους παλιούς καλούς μηχανισμούς καταστολής. Ο νέος ποινικός κώδικας, οι σκούπες στις πλατείες και τα μπλόκα στους δρόμους, οι διώξεις και οι διαγραφές στα πανεπιστήμια και το νομοσχέδιο για το 13ωρο, περισσότερα από τα οποία έχουν εμφανιστεί μόνο τον τελευταίο χρόνο προς διαβούλευση, είναι μία εικόνα από ένα μέλλον όπου είτε ζεις για να δουλεύεις, είτε κάτι περίεργο και εγκληματικό θα έχεις στο κεφάλι σου. Η αλληλεγγύη στα δικαστήρια σε όσα διώκονται είναι κομμάτι της εναντίωσης στις αναδιαρθρώσεις αυτές και ενάντια στην απομόνωση και την συνήθεια της επιβολής.

Όσο έντονη και αν γίνει η επίθεση στις καταλήψεις αλλά και στο κίνημα που τις υπερασπίζεται, θα υπάρχει πάντα κόσμος που θα στέκεται ανάχωμα. Ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης αγκαλιάζει τις πρωτοβουλίες της Κοινότητας Καταλήψεων Κουκακίου από την στιγμή της μαχητικής υπεράσπισης των καταλήψεων, στα δικαστήρια και στις δράσεις που βγαίνουν για την στήριξη των διωκώμενων, πράγμα που δείχνει το τι διακυβέβεται πίσω από κάθε τέτοια επίθεση κάθε φορά. Δεν είμαστε μόνα, όπως δεν χρειάζεται να είναι μόνο και κανένα που ψάχνει να βρει συντροφικότητα στις αντιστάσεις του. Στεκόμαστε η μια δίπλα στο άλλο και δεν αφήνουμε κανένα στα χέρια των φυλακών και των φυλάκων.

Καμία καταληψίας στη φυλακή.

Καλούμε σε στήριξη της συγγέντρωσης αλληλεγγύης στο Εφετείο στα συντρόφια που θα δικαστούν για την επανακατάληψη της Ματρόζου, αλλά και για την εξάπλωση του ποινικού συστήματος σε κάθε πτυχή της ζωής μας.

Όλα/ες/οι στο Εφετείο Αθηνών την Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2025 στις 9.00

aqua tofana

Εκδήλωση- Συζήτηση για το εφετείο της υπεράσπισης της κατάληψης Ματρόζου 45

Την Κυριακή 9 Νοέμβρη θα γίνει εκδήλωση – συζήτηση με τα συντρόφια από την κοινότητα καταλήψεων κουκακίου, σχετικά με την εκκένωση της κατάληψης Ματρόζου 45, και το επερχόμενο εφετείο το οποίο είναι προγραμματισμένο για τις 2 Δεκέμβρη στην Αθήνα.

Η κοινότητα καταλήψεων Κουκακίου δημιουργήθηκε το 2017 και αποτελούνταν από τρία σπίτια (Ματρόζου 45, Παναιτωλίου 21, Αρβάλη 3), τα οποία λειτούργησαν ως καταλήψεις στέγης για περίπου 3 χρόνια. Τα σπίτια ήταν ανοιχτά προς την γειτονια, σε οποιο αλλο ηθελε να αντισταθεί στον προκαθορισμενο τροπο ζωης, διπλα σε καθε καταπιεζομενη και εναντια σε κρατος καπιταλισμο και πατριαρχια. Γυρω απο αυτες τις καταληψεις δημιουργηθηκε μια κοινοτητα που εφερε στην πραξη τις ιδεες μας και με αλληλεγγυη, αυτοοργανωση, αντιεραρχια και αντίσταση ηρθαμε συνολικα ενα βημα πιο κοντα σε ενα κοσμο ελευθερο. Ακριβως για αυτο οι καταληψεις πολεμηθηκαν απο το κρατος αλλα και τους φασιστες με πληθος εκκενωσεων και συλληψεων απο τους μεν και εμπρηστικων επιθεσεων απο τους δε. Ετσι η κοινοτητα περα απο την καθημερινο αγωνα που εδινε σταθηκε μεχητικα στις επικειμενες επιθεσεις και συνεχιζει να αντιστεκεται σε ενα κοσμο που η αποξενωση γινεται κανονικοτητα, η επελαση κρατους και κεφαλαιο συνεχιζει να αυξανεται και η αναγκη για συγκρουση με τον κοσμο της εξουσιας γινεται ολοενα και πιο επιτακτικη.

Στην εκκενωση της Ματροζου 45 τα συντροφια υπερασπιστηκαν μαχητικα την καταληψη και την υπαρξη τους με ενα απο τα αποτελεσματα να ειναι η συλληψη και η καταδικη τους σε 6.5 χρονια φυλακιση, φωρτωνοντας τους με υπεργκογκα ποσα υπο την μορφη προστιμων. Αυτο σημαινει οτι στο επερχομενο εφετειο θα κριθει η φυλακιση τους ή μη αλλα και αν θα επικυρωθει η αυστηροποιηση του νεου ποινικου κωδικα. Ετσι καλουμε στο εφετειο στην αθηνα στις 2 δεκεμβρη διπλα στις καταληψιες, διπλα σε οσες αντιστεκονται.

ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΙΑΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΟΛΕΣ ΟΛΑ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

αναρχικες αναρχικοι αναρχικα

Ανάρτηση πανό για την κοινότητα καταλήψεων Κουκακίου

Σε ένδειξη αλληλεγγύης στην Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου ενόψει του εφετείου των συντροφιών για την εκκένωση της Ματρόζου 45 που θα πραγματοποιηθεί στις 2/12, αναρτήσαμε δύο πανό στην κατάληψη των Ζιζανίων και σε κεντρικό σημείο στην Αλεξάνδρας. Τα συντρόφια αντιμετωπίζουν μια πρωτόδικη απόφαση ποινής φυλάκισης 77 μηνών.

Καλούμε και στηρίζουμε την ανοιχτή συνέλευση σήμερα 6/11 στην Ασοεε στις 18:00 για τη διοργάνωση δράσεων αλληλεγγύης στα συντρόφια μας.

ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΙΑΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

10-100-1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ 

ΟΛΑ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΣΤΙΣ 2/12 στις 9:00

Κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Ζιζάνια 

Εκδήλωση: Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένες δομές ως κύτταρα ενός άλλου κόσμου

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου | 7μμ | κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ.

https://askpthk.espivblogs.net/files/2025/10/katalipsis-matrozoy-13-november-pikpa.jpg

Την Πέμπτη 13 Νοεμβρίου, στις 7μμ, στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, με τη συμμετοχή συλληφθέντων από την ανακατάληψη της Ματρόζου 45 στο Κουκάκι στις 18 Δεκεμβρίου 2019.

Θα ακολουθήσει bar οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και τις αυτοοργανωμένες δομές.

Κοινότητες αγώνα σε κάθε γειτονιά ενάντια στη φτώχεια, τον φασισμό και την καταπίεση.

Ενάντια στην τρομοκρατία και την καταστολή θα νικήσει ο δρόμος και ο αγώνας για ζωή και ελευθερία

Αλληλεγγύη στους/στις συλληφθέντες/είσες από την ανακατάληψη της Ματρόζου 45 που δικάζονται σε δεύτερο βαθμό στις 2 Δεκεμβρίου 2025.

Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου

Εκδήλωση με τα διωκόμενα συντρόφια της κοινότητας καταλήψεων Κουκακίου

Παρασκευή 7/11 στις 7 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στην κατάληψη Αντιβίωση με διωκόμενα συντρόφια από την κοινότητα καταλήψεων Κουκακίου ενόψει του εφετείου για την εκκένωση της ανακατάληψης της Ματρόζου 45 που έχει οριστεί για την Τρίτη 2/12.

Θ’ ακολουθήσει μπαρ αλληλεγγύης για τα δικαστικά έξοδα των διωκόμενων συντροφιών

Η κοινότητα καταλήψεων Κουκακίου αποτελούνταν από τις καταλήψεις τριών γειτονικών κτιρίων στο Κουκάκι, τη Ματρόζου 45, την Παναιτωλίου 21 και την Αρβάλη 3. Τα κτίρια, τα οποία καταλήφθηκαν σε ένα διάστημα 9 μηνών το 2017, αποτελούσαν μια πολύμορφη και ζωντανή κοινότητα αγώνα στο κέντρο της Αθήνας. Από την αρχή μέχρι τα γεγονότα των απανωτών εκκενώσεων, αποτέλεσαν παράδειγμα για το πώς οι πολιτικές, στεγαστικές και κοινωνικές ανάγκες μπορούν να καλυφθούν συλλογικά και ριζοσπαστικά στα πλαίσια αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης, ακόμα και στις αποξενωμένες αστικές μητροπόλεις. Η κοινότητα λειτουργούσε συμπληρωματικά και αλληλοτροφοδοτούνταν δημιουργώντας ένα δίκτυο αλληλεγγύης και συλλογικής ζωής. Η αισθητή της παρουσία μέσα από τον κοινωνικό της χαρακτήρα, προέκτεινε το δίκτυο αυτό και σε επίπεδο γειτονιάς, πράγμα που έγινε έντονα αντιληπτό από τη δημιουργία ανοιχτής συνέλευσης γειτονιάς, αλλά και την ανταπόκριση των κατοίκων τη στιγμή των εκκενώσεων. Η κοινότητα παρενέβαινε σε ζητήματα που αφορούσαν την περιοχή, όπως τον εξευγενισμό, και πάλεψε ενάντια στην αφομοίωση, την ιδιωτικοποίηση και τουριστικοποίηση της. Παράλληλα, ασχολήθηκε και με το μεταναστευτικό, τα κέντρα κράτησης και με αγώνες του ευρύτερου α/α χώρου.

Η πρώτη εκκένωση της Ματρόζου 45 πραγματοποιήθηκε στις 12 Μαρτίου 2018 σε συντονισμένη κρατική επιχείρηση, κατά την οποία εκκενώθηκαν δύο ακόμη καταλήψεις στα Εξάρχεια (Ζαΐμη 11 και Gare στην Καλλιδρομίου). Τα συντρόφια από τη Ματρόζου υπέστησαν ξυλοδαρμούς και 12 συλλήψεις με κακουργήματα. Η εξέλιξη αυτή δεν πτόησε τα συντρόφια που δεκαπέντε μέρες μετά ανακατέλαβαν το κτίριο. Τελικά, εντός του τελεσίγραφου Χρυσοχοΐδη, σύμφωνα με το οποίο όλες οι καταλήψεις θα έπρεπε να αυτοεκκενωθούν εντός του Δεκέμβρη 2019, στις 18 εκείνου του μήνα εκκενώθηκαν από τους μπάτσους και οι τρεις καταλήψεις. Αποκορύφωμα του μένους της καταστολής ήταν ο εξ επαφής πυροβολισμός συντρόφισσας με πλαστική σφαίρα στο στήθος. Το γεγονός προσπάθησαν να συγκαλύψουν τόσο οι μπάτσοι όσο και ο διευθυντής της χειρουργικής κλινικής του νοσοκομείου «Ελπίς». Μετά από τη μαχητική υπεράσπιση της Ματρόζου, οι μπάτσοι μπήκαν σε άδειο κτίριο, καθώς τα συντρόφια κατάφεραν να διαφύγουν. Το μένος των μπράβων του κράτους ξέσπασε στο γειτονικό σπίτι, όπου μπούκαραν και ξυλοφόρτωσαν μια οικογένεια: πατέρα και δυο γιους. Το όργιο καταστολής και προπαγάνδας πέρασε και στα καθεστωτικά ΜΜΕ, με ό,τι αναγνώσεις έβγαλαν οι πληρωμένοι αναλυτές τους. Τα συντρόφια της Ματρόζου και της Παναιτωλίου ανακαταλαμβάνουν για μία ακόμη φορά το σπίτι τους στις 11 Γενάρη 2020. Η επιχείρηση εκκένωσης πραγματοποιείται την ίδια μέρα. Οι μπάτσοι που συμμετέχουν στην εκκένωση της Ματρόζου τρώνε κυριολεκτικά όλο το σπίτι στα κεφάλια τους.

Έπειτα από πολλές αναβολές, το πρώτο δικαστήριο έλαβε χώρα στις 31 Μάη 2024 για τις καταλήψεις της Παναιτωλίου και της Αρβάλη. Από τις αθωωτικές ετυμηγορίες για την εκκένωση της Αρβάλη και της ανακατάληψης της Παναιτωλίου και τις έως τώρα καταδικαστικές αποφάσεις –12 μήνες πρωτόδικα για την πρώτη εκκένωση της Παναιτωλίου (2019), 4-18 μήνες τελεσίδικα για την πρώτη εκκένωση της Ματρόζου (2018)– φτάνουμε στο δικαστήριο για την τρίτη εκκένωση της Ματρόζου. Πιο συγκεκριμένα, στις 29/10/2024 ολοκληρώθηκε σε 1ο βαθμό το δικαστήριο της ανακατάληψης της Ματρόζου 45 (2020). Τα συντρόφια καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 6,5 χρόνων, ποινή εκτίσιμη και μάλιστα με πραγματική κι όχι μερική έκτιση, που έχει ανασταλτική ισχύ μέχρι το εφετείο το οποίο έχει οριστεί για τις 02/12/2025. Η τότε ανήλικη συντρόφισσα, η οποία δικάστηκε στο εφετείο όπου εξετάζονται υποθέσεις ανηλίκων, κρίθηκε ένοχη για όλες τις κατηγορίες με ποινή την επιβολή επίπληξης. Εκκρεμεί επίσης το δικαστήριο για τα αλληλέγγυα συντρόφια που συνελήφθησαν έξω από το κτίριο της Ματρόζου τη μέρα της εκκένωσης, για το οποίο δεν έχει οριστεί ημερομηνία, καθώς και το εφετείο για την εκκένωση της Παναιτωλίου 21 (2019) που έχει πάρει αναβολή για τις 30/03/2026.

Η πρωτοφανής απειλή της φυλάκισης καταληψιών γίνεται όλο και πιο ορατή και αποτελεί επίδειξη δύναμης από το κράτος, το οποίο επιχειρεί να επιβάλει τον φόβο προς οποιοδήποτε δρα έξω από τα ασφυκτικά πλαίσια της νομιμότητας. Πατώντας πάνω σε μια πιθανή φυλάκιση προσπαθεί να αδρανοποιήσει κοινωνικά κομμάτια που αντιστέκονται. Η έκβαση της πρωτόδικης εκδίκασης με την εξοντωτική ποινή έρχεται να προστεθεί στη δικαστική ομηρία πολλών συντροφιών, στις φυλακίσεις με σαθρά κατηγορητήρια (π.χ. υπόθεση “σύντροφοι/συντρόφισσες”, υπόθεση Αμπελοκήπων, υπόθεση Α. Φλώρου/Σύμπραξη Εκδίκησης, η περίπτωση Γ.Κ. από την υπόθεση των εφτά στην Πάτρα), στις απαγωγές συντρόφων, στις εισβολές σε σπίτια αγωνιστών, στις προληπτικές προσαγωγές και στα ολοένα και πιο επιβαρυντικά περιοριστικά μέτρα. Θεωρούμε ότι μια τέτοια έκβαση θα αφήσει την αντίστοιχη παρακαταθήκη, ανοίγοντας το δρόμο της φυλακής σε καταληψίες που υπερασπίζονται μαχητικά το σπίτι τους, τους χώρους αγώνα και την ύπαρξή τους στον δρόμο. Μια πιθανότητα που ευθυγραμμίζεται πλήρως με τον νέο ποινικό κώδικα, ο οποίος ουσιαστικά προτείνει τη φυλακή ακόμα και για πλημμεληματικές ποινές που μέχρι πρότινος δίνονταν με αναστολή. Η ψήφιση του νέου ποινικού σε συνδυασμό με τον νέο σωφρονιστικό κώδικα αποτελούν ένα ακόμα όπλο στη φαρέτρα του κράτους το οποίο διευρύνει τον φυλακισμένο πληθυσμό, επιμηκύνει τον χρόνο φυλάκισης και χειροτερεύει τις συνθήκες κράτησης. Το γεγονός ότι δεν έχει εφαρμοστεί ακόμη πλήρως σε υποθέσεις που αφορούν πολιτικές δίκες του α/α χώρου αποδεικνύει πως το κράτος ακόμα κι αν ονειρεύεται φυλακές για όσα αντιστέκονται, την ίδια στιγμή υπολογίζει τον αναρχικό χώρο ζυγίζοντας τις κοινωνικές αντιδράσεις.

Από την πλευρά μας, δρώντας κόντρα στο κεντρικό δόγμα Νόμος και Τάξη της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης, η συλλογικοποίηση και η υπεράσπιση των καταλήψεων μαχητικά αποτελούν πρωταρχικές μας επιδιώξεις. Αντιλαμβανόμαστε τις καταλήψεις ως κέντρα αγώνα και επίθεσης ενάντια στο υπάρχον. Ενός αγώνα πολύμορφου ενάντια σε κάθε εξουσία με διαθεματικές και συμπεριληπτικές αναλύσεις έχοντας για καύσιμα την οργή μας και την αλληλεγγύη. Κάθε κατάληψη είναι μέσο αντίστασης ενσαρκώνοντας μια ρωγμή στην επιβαλλόμενη κανονικότητα. Την κανονικότητα της καταστολής, της ακρίβειας, των γυναικοκτονιών, της 13ωρης εργασίας, των κρατικών εγκλημάτων, της ετεροκανονικότητας και άλλων πολλών.

Βρισκόμενοι στο σήμερα παρατηρούμε την ολοένα και αυξανόμενη επίθεση προς τους κατειλημμένους χώρους αλλά και κάθε μορφή αντίστασης, με εκκενώσεις καταλήψεων, επιθέσεις σε πορείες, τραμπουκισμούς από μπάτσους, αυξανόμενη επιτήρηση με κάμερες και drones, αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα και τις (προ)φυλακίσεις αγωνιστών να αποτελούν καθημερινή είδηση.

Μέσα στους κατειλημμένους χώρους, χτίζουμε νέους κοινωνικούς δεσμούς και εναλλακτικές μορφές συμβίωσης. Στη δυστοπία που ζούμε, οι καταλήψεις συνιστούν αντιπρόταση. Στην πραγματικότητα πέρα από κέντρα αγώνα αποτελούν κέντρα ύπαρξης. Επιδιώκουμε μέσα από την συλλογική ζύμωση και συνδιαμόρφωση την ολική αποδόμηση των κυρίαρχων αφηγημάτων και την ενεργή αντίσταση και ρήξη με αυτά. Η παρακαταθήκη που άφησε η Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου αφορά την αυτοσυνέπειά της τόσο στα πολιτικά προτάγματα και τις σχέσεις αλληλεγγύης, όσο και στον πολύμορφο μαχητικό αγώνα. Η παρακαταθήκη αυτή αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία των αγώνων του α/α χώρου. Από τις διακηρύξεις στο πρώτο κείμενο της Ματρόζου για συλλογική αυτοάμυνα και μαχητική υπεράσπιση, μέχρι την τελική μάχη, τα συντρόφια επέδειξαν συνέπεια λόγων και έργων. Απαντούσαν στην επανειλημμένη καταστολή με πείσμα και οργή ξαναπαίρνοντας τα σπίτια και συνεχίζοντας τη δράση τους.

Εν μέσω όλων αυτών, παλεύουμε να κρατάμε ζωντανούς τους πυρήνες αντίστασης που αποτελούν οι καταλήψεις σε κάθε πόλη και γειτονιά και στεκόμαστε αλληλέγγυα σε όσα βρίσκονται αντιμέτωπα με το εκδικητικό μένος της εξουσίας και με πείσμα και συνέπεια συνεχίζουν να αντιστέκονται.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΔΙΩΚΌΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΟΥΚΑΚΙΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΔΙΩΚΟΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΣΤΕΚΙΟΥ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΗΜΙΚΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΔΙΩΚΟΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΕΓΚΛΕΙΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΤΑΛΗΨΙΑΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

ΕΦΕΤΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΜΑΤΡΟΖΟΥ 45 ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 2 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

κατάληψη Αντιβίωση