Δημοσιεύουμε το κείμενο που μοιράστηκε 25/11 στη λαϊκή αγορά του Γαλατσίου:
Στις 2/12 δικάζονται σε δεύτερο βαθμό συντρόφισσες και σύντροφοι για την μαχητική υπεράσπιση των κτιρίων της κοινότητας καταλήψεων Κουκακίου κατά την ανακατάληψη του Γενάρη του 2020. Η Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου δημιουργήθηκε το 2017 και απαρτιζόταν από 3 εγκαταλελειμμένα σπίτια, τα οποία με συλλογική δουλειά έγιναν και πάλι βιώσιμα και λειτούργησαν ως καταλήψεις στέγης και αγώνα για περίπου 3 χρόνια. (Πέραν δηλαδή του στεγαστικού, στα σπίτια αυτά φιλοξενούνταν δομές όπως η βιβλιοθήκη, το δημόσιο μπάνιο και το ελεύθερο παζάρι ρούχων αλλά και συνελεύσεις και εκδηλώσεις για τον εξευγενισμό, τις μετανάστριες, τους πολιτικούς κρατούμενους, την έμφυλη καταπίεση, τη λεηλασία της φύσης κα.). Σε αυτό το διάστημα των 3 χρόνων τα σπίτια δέχτηκαν φασιστικές επιθέσεις αλλά και εκκενώσεις, με την αστυνομία να χρησιμοποιεί κάθε είδους βία για να ξεσπιτώσει τους/τις καταληψίες.
Το πρωτόδικο δικαστήριο για την ανακατάληψη της Ματρόζου 45 έχει ορίσει ποινή φυλάκισης 6,5 χρόνων με ολική έκτιση και χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα. Η ποινή αφορά πλημμεληματικού τύπου κατηγορίες για φθορά ξένης ιδιοκτησίας (18 μήνες) και για απόπειρα και τετελεσμένη επικίνδυνη σωματική βλάβη από κοινού (49 μήνες). Ο παράγοντας «από κοινού» προστέθηκε εξαιτίας της αδυναμίας ενοχοποίησης συγκεκριμένων ατόμων και συσχετισμού τους με συγκεκριμένες πράξεις, καθώς καμία μαρτυρία μπάτσων ή φωτογραφία της αστυνομίας δεν ταυτοποιεί ποιος έκανε τι. Το αποτέλεσμα ήταν να χρεωθούν όλα τα κατηγορούμενα συντρόφια με 7 μήνες για τον κάθε μπάτσο που ισχυρίστηκε ότι τραυματίστηκε παρότι αυτό σήμαινε μικρές μελανιές.
Είναι πολλά τα στοιχεία που δείχνουν ότι η απόφαση της έδρας βασίστηκε σε πολιτικά και όχι νομικά κριτήρια. Ένα από τα πιο κρίσιμα προκύπτει από το εξής περιστατικό: Στις 16.11.2019, εν μέσω καραντίνας, 2 από τους 7 μπάτσους που κατέθεσαν εναντίον των κατηγορουμένων της Ματρόζου, συγκεκριμένα ο Ρούμπος Σπυρίδων και ο Βορηνός Γεώργιος της ομάδας ΟΠΚΕ, συμμετείχαν σε ξυλοδαρμό ηλικιωμένου ατόμου έξω από το ΑΤ Γαλατσίου. Το άτομο αυτό κατέληξε με 2 σπασμενους σπονδύλους και στη συνέχεια υπέβαλε μήνυση. Στο δικαστήριο αυτό (Ε19-5766) αθωώθηκαν και οι 5 οπκίτες καθώς, σύμφωνα με τα λεγόμενα της έδρας, «το άτομο χτυπήθηκε από πίσω και επομένως δε θα μπορούσε να αναγνωρίσει ‘ποιος έκανε τι’». Εδώ κανείς δεν ισχυρίστηκε πως η ομάδα των οπκιτών έδρασε «από κοινού».
Δεν μας εκπλήσσει καθόλου η παραπάνω αντίφαση. Στην πραγματικότητα δε την αντιλαμβανόμαστε καν σαν αντίφαση. Είναι σε πλήρη ευθυγράμμιση με τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος της εξουσίας. Τα τελευταία χρόνια, έχει πια αποδειχτεί ξεκάθαρα οτί η δικαστική και νομοθετική εξουσία κάθε άλλο παρά ανεξάρτητες είναι. Το ίδιο ισχύει και για τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Μέσω αυτών των μηχανισμών ο λόγος των κυρίαρχων αναπαράγεται ως η μόνη και απόλυτη αλήθεια.
Εμείς αρνιόμαστε να δεχόμαστε την ρητορική της εξουσίας ως απόλυτο αφήγημα. Για εμάς, οι καταλήψεις πραγματώνουν τις αξίες μας στο σήμερα. Εκεί τα προτάγματα της ισότητας, της οριζοντιότητας, της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της αυτοοργάνωσης, της συμπεριληπτικότητας, του αγώνα για έναν άλλο κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, βρίσκουν χώρο να γίνουν πραγματικότητα. Είναι χώροι οργάνωσης των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων. Φιλοξενούν συναντήσεις, συνελεύσεις, εκδηλώσεις, στεγάζουν δομές, λειτουργούν σαν καταφύγια και ορμητήρια. Δίνουν συλλογικές λύσεις σε φαινομενικά ατομικές ανάγκες όπως η στέγαση, το φαγητό, το ρεύμα, το νερό και η ένδυση. Όλα τα παραπάνω υπερασπίστηκε η Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου και για αυτό τα συντρόφια αντιμετωπίσουν αυτές της ποινές φυλάκισης. Ακριβώς και για αυτό είναι σημαντικό να μην αφήσουμε να μπουν τα συντρόφια μας φυλακή, κάτι που θα άνοιγε τον δρόμο για φυλακίσεις όλο και μεγαλύτερων κομματιών του κινήματος και της αντιστεκόμενης κοινωνίας ευρύτερα. Μπροστά από αυτό το κάθε φορά πιο κατασταλτικό, αυταρχικό και δολοφονικό καθεστώς, οφείλουμε να βάλουμε όσα περισσότερα εμπόδια μπορούμε στην κρατική εκδικητικότητα και να μην εκβιαστούμε.
Απέναντι στην δικαστική και οικονομική ομηρία και το ενδεχόμενο φυλάκισης των συντρόφων μας, υπερασπιζόμαστε τις επιλογές μας, τους χώρους μας, τα προτάγματα μας. Απέναντι στο βάθεμα της καταστολής και της επιτήρησης προτάσσουμε κοινότητες αγώνα και αλληλεγγύης. Απέναντι στην εντεινόμενη μιζέρια και εσωστρέφεια στεκόμαστε με όλους τους τρόπους ο ένας δίπλα στην άλλη.
Καλούμε τον κόσμο να στηρίξει με την παρουσία του στο εφετείο για την ανακατάληψη της Ματρόζου στις 2 Δεκέμβρη. Καλούμε τον Νοέμβρη σε μήνα δράσεων αλληλεγγύης στις καταλήψεις και σε πορεία πριν το δικαστήριο στις 29 Νοέμβρη στο Κουκάκι.
Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΗ – ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ
ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΙΩΝ